Chique gekleed werden we verwacht in het operagebouw. Het was leuk dat iedereen er op z'n beste uitzag.
We mochten plaatsnemen op het tweede balkon. Hoewel het vrij hoog was als je naar beneden keek, was het goed dat je het orkest kon zien en dat je niet omhoog hoefde te kijken voor de ondertiteling. Ik had reeds enkele opera's gezien op video in het middelbaar, dus ik wist wat me te wachten stond. Toch vond ik het een zwaar stuk en het was soms moeilijk om te volgen. Het was knap dat ze gedurende de hele opera slechts weinig decorstukken hebben gebruikt maar dat dit absoluut niet stoorde. Het decor was abstract en een snuifje modern, net zoals de kostuums. Dit vond ik een beetje jammer. Ik hou van het authentieke en dus ook van de typische kostuums uit de oudheid. Het stuk duurde voor mij iets te lang. Omdat ik het moeilijk en zwaar vond, eiste het van mij veel concentratie en dat werd vermoeiend naar het einde toe.
Maar ik vond het wel een fijne en vooral muzische belevenis!
Hieronder een korte samenvatting van het stuk:
We worden meegevoerd naar het oude Babylon waar koningin Semiramide in gewetensnood verkeert door de moord op haar echtgenoot koning Nino en het verlies van haar zoon Ninia. Reeds jarenlang ontzegt ze prins Assur, brein achter het moordcomplot, het beloofde huwelijk en daarmee ook de koningstroon. Haar liefde voor de jonge generaal Arsace drijft Semiramide tot nieuwe acties. Op de inwijding van de nieuwe tempel van Baäl wil ze haar bruiloft met Arsace bekend maken en daarmee Assurs aanspraak op de troon dwarsbomen. Maar de stem van Nino en de hogepriester Oronte verijdelen het plan van Semiramide; ze brengen de kloof aan het licht tussen liefde, intrige, politiek en geloof. Aan het eind moet Semiramide erkennen dat Arsace haar vermiste zoon Ninia is, teruggekeerd naar huis als wreker. Ondanks inzicht en berouw neemt de tragedie van de Babylonische Oedipus haar catrastofale wending in een melodramatische confrontatie bij het graf van de vermoorde Nino.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten