Reeds enkele jaren gaan we een paar keer per jaar samen naar een voorstelling kijken, en daarna gezellig iets eten.
Hoewel het zeer koud was in de zaal, aangezien Theater aan de stroom nog maar pas verhuisd is en er nog geen verwarming is geïnstalleerd in de nieuwe locatie, hebben we ons warmgelachen dankzij de grappige scènes.
Het stuk ging over zeven vrouwen en één man die samen tapdansles volgen. Naarmate het stuk vorderde kwamen we meer te weten over het leven en de persoonlijkheid van de personages.
Hoewel het leven buiten de dansles bij sommigen heel triest en zwaar was, werd er in de dansles heel wat afgelachen.
De redenen waarom ze komen dansen zijn zeer uiteenlopend en van sommigen kom je het zelfs niet te weten. Maar één ding is duidelijk: de meesten komen niet omdat ze vinden of denken dat ze het goed kunnen.
Naar het einde toe moesten ze repeteren voor een optreden en dit liep niet van een leien dakje. We waren dan ook blij verrast toen het stuk eindigde met een spetterend en knap optreden.
Aangezien Theater Aan de Stroom nog maar pas verhuisd is naar de nieuwe locatie, was de theaterzaal nog niet volledig afgewerkt. Er waren nog geen muren aanwezig die de zaal afbakenden. Dit werd opgelost door grote rode doeken.
Het decor was eenvoudig maar dit stoorde niet. Het stuk speelde zich steeds af in de danszaal: Een lege zaal met aan één wand grote spiegels, een kledingrek, enkele stoelen en een piano. Enkel op het einde heeft er een decorwissel plaatsgevonden, wanneer de dansvoorstelling aanbod kwam. Deze wissel bestond er enkel uit dat de spiegels verborgen werden, en dat ook de stoelen, het kledingrek en de piano van het toneel werden verwijderd.
De belichting tijdens het stuk was steeds neutraal. Er gebeurde zelden een lichtwijziging. Enkel op het einde was er een klein lichtspectakel tijdens de dansvoorstelling.
De kostuums en attributen tijdens het stuk waren heel eenvoudig. Ook hier weer, deden de acteurs enkel op het einde een ander kostuum aan. Dan had elke speler een mooi kostuum aan met veel glitters. Bovendien waren deze kostuums allemaal in dezelfde stijl gemaakt en pasten ze zeer goed bij elkaar. Dit was heel leuk om naar te kijken!
Het was een good-feeling-toneel waarbij je niet hoefde na te denken en vooral veel moest lachen!
De perfecte activiteit voor een geslaagde zondagnamiddag!
Stepping Out
| |||||
Negen vrouwen en één man vinden elkaar elke donderdag in een stoffig zaaltje voor hun wekelijkse tapdansles. Ze zijn allen voor hun zorgen op de vlucht en trachten door te dansen hun leven opnieuw richting te geven. Het wordt een verwoede zoektocht naar onderlinge samenhang en eigen talent. Alles lijkt ongestoord te gaan tot hun danslerares – een voormalige revuester – hen het plan voorlegt om mee te werken aan een grote benefietshow. Enthousiast beginnen ze te repeteren, maar hoe dichter de première nadert, hoe meer de zenuwen gaan spelen… ‘Stepping Out', een absolute Broadwayklassieker, belooft een diepmenselijke, maar tegelijk humoristische voorstelling te worden, uitblinkend in eenvoud en oprechtheid, met een cast die beslist voor enig vuurwerk zal zorgen. Frank De Peuter zet de sterrencast aan tot een geweldige choreografie. | |||||
Geen opmerkingen:
Een reactie posten